Afgelopen zondag moesten de Peruanen naar de stembus. Niet om een nieuwe president of regering te kiezen, wel voor 5 andere zaken. Men moest een nieuwe burgemeester kiezen en verder nieuwe voorzitters van respectievelijk het district, de provincie en het departement. En tenslotte was er ook nog een referendum. Lekker overzichtelijk.
Om het nog overzichtelijker te maken waren er ontelbaar veel partijen. Ik had het idee dat zo'n beetje iedereen wel lid was van een partij en kandidaat was voor de gemeenteraad. Echt ongelofelijk hoe lang de lijsten met kandidaten wel niet waren.
In de aanloop naar de verkiezingen voerden de verschillende partijen campagne. En dat ging er wel iets anders aan toe dan in Nederland. In plaats van netjes een poster te plakken op het door de gemeente daarvoor aangewezen bord werd zo'n beetje elke muur beschilderd met slogans, namen van verkiesbare personen en logo's. Zelfs in de verste uithoeken werd op deze manier campagne gevoerd. De verkiezingen zijn nu voorbij, maar al die muurschilderingen blijven natuurlijk nog wel even zitten. Waarschijnlijk worden ze binnenkort overgeschilderd voor de presidentsverkiezingen die volgend jaar worden gehouden.
In de laatste weken van de verkiezingen reden er ook regelmatig verkiezingscaravanen door de dorpen, lange stoeten van busjes, motortaxi's en vrachtwagens volgepakt met mensen die als een dolle met vlaggetjes zwaaiden. Het leek soms meer op een groep voetbalsupporters.
Meestal bestonden de vlaggenzwaaiende mensen uit arme boeren en ik heb me dan ook meer dan eens afgevraagd of deze mensen misschien betaald werden om met een vlaggetje te zwaaien en het vlaggen zwaaien voor hen in verkiezingstijd misschien wel een aantrekkelijk baantje was.
Aangezien er nog steeds veel mensen in Peru zijn die niet kunnen lezen heeft elke politieke partij ook een logo, dat ook aangegeven staat op de stembiljetten. Overal kan je op de muren de logo's zien met een kruis erdoor en de tekst "marca así" (markeer zo). Sommige logo's staan wel ergens voor, maar er is bijvoorbeeld ook een partij met een voetbal als logo.
Stemmen is in Peru verplicht. Als je niet stemt krijg je een behoorlijke boete (ik geloof iets van 50 euro) en je wordt geregistreerd waardoor je na de verkiezingen niet wordt geholpen bij ambtelijke formaliteiten als het aanvragen van een rijbewijs. Zo kan het gebeuren dat een vrouw in het noorden van Peru een kind ter wereld heeft gebracht terwijl ze in de rij stond te wachten om te gaan stemmen omdat ze niet naar het ziekenhuis durfde te gaan uit angst voor de boete.
Ik vraag me trouwens af hoe mensen beslissen op wie ze stemmen. Zouden ze echt debatten volgen? Stemmen op iemand die ze kennen? Of simpelweg omdat die persoon uit hetzelfde dorp komt? Geen idee.
Dat mensen vreemd kunnen stemmen is me echter wel duidelijk geworden. Een paar maanden geleden moest de burgemeester van Urubamba opstappen omdat hij beschuldigd was van corruptie en vriendjespolitiek. En laat nou diezelfde burgemeester een paar maanden later met een grote meerderheid worden herkozen!! Het is al vaker tegen me gezegd, maar nu ben ook ik overtuigd, Peruanen leren inderdaad maar moeilijk van hun fouten.
dinsdag 5 oktober 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.