Dat in Urubamba te weinig water is (veroorzaakt door de verdwijnende gletsjers?) was niet te merken afgelopen zondag. Terwijl we 'thuis' af en toe zonder water zitten omdat de kraan weer eens is dichtgedraaid om water te besparen kwam het water ons tijdens carnaval van alle kanten aanvliegen. Nou ja, ik zeg 'ons', maar ik bedoel voornamelijk 'mij'. Ik, als meisje en gringa (buitenlandse) zijnde, was natuurlijk het hoofddoelwit van alle, voornamelijk mannelijke, watergooiers. Barry werd wijselijk gemeden, maar dat kan ook komen omdat hij een dure camera in zijn hand had. Als je water niet leuk genoeg vond dan kon je trouwens ook nog met schuim en gekleurd krijt gooien. Ik heb het allemaal over me heen gekregen.........
Een korte impressie:
Ik word achternagezeten door een jongetje met waterpistool.
Verwikkeld in een schuimgevecht.
Ook de tribune wordt niet gespaard.
Nog een schuimgevecht.
Het eindresultaat: doorweekt, onder het schuim en bedekt met paars krijtpoeder(kleurde wel leuk bij mijn shirt!)
Lieve Anouk en Barry,
BeantwoordenVerwijderenIk ben echt zo ontzettend jaloers...!! Alles wat je schrijft en wat er op de prachtige foto's van Barry staat, herinnert mij ook aan het mooie Peru. Ook het carnaval: toen we die waterballonnen in onze nek kregen in Cuzco, of toen we richting Ollantaytambo gingen en snel door de straatjes liepen om waterballonnen te ontwijken...
Ik vind het heel leuk om je verhalen te lezen in ieder geval :) hoop dat alles goed met jullie gaat. Waarschijnlijk ga je binnenkort ook iets meer over je werkzaamheden vertellen, ben wel benieuwd naar wat je allemaal aan het doen bent!
Heel veel succes en tot de volgende keer,
liefs y un abrazo,
Ineke