Corruptie

Nou wonen wij hier dus al een jaar en drie maanden, maar toch blijf ik me soms verbazen over Peru en de Peruanen. Kijk maar naar mijn vorige berichtjes over de cavia's in schattige outfitjes en het theater. Afgelopen week hoorde ik weer een bericht waarvan ik dacht: "Wat?!"

Een buitenlandse man die wij kennen runt een zeer bekende en populaire pub in Cusco. In die pub werken ook buitenlanders. Illegaal welteverstaan. Ongeveer 2 weken geleden werd een van die buitenlanders opgepakt door de vreemdelingenpolitie. De eigenaar van de pub loste het probleem als volgt op:
Allereerst stuurde hij zijn "fixer" naar het politiebureau, een oud-politieagent met vriendjes op de juiste plekken, die alvast wat dingen voor hem regelde. Vervolgens ging hij zelf en vroeg hij wat het moest kosten.
Inmiddels is de jongen weer vrij, zal de pub voorlopig niet meer gecontroleerd worden en loopt het voltallige vreemdelingenpolitie-elftal nu in een gloednieuw voetbaltenue rond...

Theater

Afgelopen vrijdag zijn Barry en ik naar het theater in Cusco geweest om te kijken naar het Russisch ballet. Ik was nog nooit naar het ballet geweest, dus ik was wel benieuwd.

Het ballet was erg mooi. De 9 dansers voerden allemaal stukjes op uit bekende balletvoorstellingen. Echt ongelofelijk wat die jongens en meiden kunnen. Met name het tweede deel was indrukwekkend.

Maar dan het publiek!! Peruanen zijn overduidelijk niet gewend naar het theater te gaan. De mensen die om ons heen zaten moeten wel tot de rijkste inwoners van Cusco hebben behoord want wij hadden de duurste kaartjes gekocht (12,50 euro), maar dat was niet aan ze af te zien. Verschillende mensen hadden baby's meegenomen, zaten tijdens de voorstelling luidruchtig en soms met open mond chips en koekjes te eten, maakten foto's terwijl dat niet mocht en af en toe werd er gewoon door de voorstelling heen gepraat. Het was daardoor best wel rumoerig in de zaal. Een groot verschil met de schouwburg in Nederland.

Wat in Peru ook erg belangrijk is, is om alle sponsors in het openbaar, en liefst meer dan eens, te bedanken. Ik kan me daar altijd enorm aan ergeren. En deze keer des te meer. Terwijl de dansers een staande ovatie in ontvangst namen kwam er ineens een schelle vrouwenstem over de speakers om niet de dansers, maar de gemeente, het theater en nog enkele andere instellingen en bedrijven te bedanken voor het mogelijk maken van de voorstelling. Ik was zo boos. Echt respectloos om door het applaus heen te praten. De dansers stonden ook een beetje beduusd op het podium.

Ach, al met al was het een leuke en interessante beleving.

Nogmaals Wat?!

Om maar in de lijn van mijn vorige bericht te blijven, nogmaals een zeer vreemd berichtje.

Afgelopen zaterdag was in Urubamba een cavia festival. Er waren caviaverkiezingen, cavia-klaarmaakwedstrijden, caviakookwedstrijden en ook een cavia-fashionverkiezing. Nu denk jij waarschijnlijk net als ik WAT?! Maar het bestaat dus echt. Een heuse miss en mister cavia verkiezing. En dat ziet er ongeveer zo uit: