Nu de rust hier in Peru weer een beetje is weergekeerd - ouders terug naar Nederland, visum- en verhuisprocedure afgerond - ben ik in principe weer van maandag tot en met vrijdag in Urubamba. En dat wil zeggen dat ik weer dagelijks samen met mijn collegaatjes lunch. En dat bevalt me uitstekend. Met name vanwege de lekkere soepen.
Elke lunch begint hier namelijk met soep. En dan niet zo'n dun, flauw soepje uit een zakje zoals in Nederland vaak wordt gegeten. Nee, de soepen hier zijn eigenlijk maaltijden op zich. Vandaar dat ik het gerecht met rijst, aardappels, groeten en vlees wat na de soep komt meestal niet op kan, om nog maar niet te spreken over het fruit of het toetje wat daar weer na komt. De variatie in de soepen is eindeloos. Volgens mij zou de kokkin er in slagen om voor elke dag van het jaar een andere soep te maken. Er zijn aardappelsoepen, quinua soepen, groentesoepen, soepen met pasta, met bonen, met rijst, met graan en zelfs met frietjes. Maar de allerlekkerste soepen zijn de soepen waar gewoon alles bij elkaar wordt gegooid. Hhhmmmmm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.