Toen Barry en ik vrijdagmiddag door La Paz liepen zagen we een menigte staan voor een overheidsgebouw op het centrale plein van La Paz. Binnen was overduidelijk een toespraak bezig. De ramen stonden open en je kon iemand horen spreken.
Voor de grap zei ik dat de president misschien wel naar buiten zou komen. Ik had het nog niet gezegd of naast me begon een klein meisje op de schouders van haar vader "Evo", "Evo" te scanderen.
En ja hoor daar kwam de president van Bolivia naar buiten. En daar bleef het niet bij. Het bleek een soort inwijding van het carnaval te zijn. Na een traditionele ceremonie (betaling aan Moeder Aarde) kon het feest beginnen.
Verschillende dansgroepen passeerden het overheidsgebouw. En wat deed Evo? Die begaf zich gewoon onder de mensen en danste mee. Wat een hel moet het voor de beveiliging zijn geweest. Zo blijkt maar weer eens dat Evo Morales, de eerste president in Zuid-Amerika die van inheemse komaf is, echt een president van het volk is.
Wat een ervaring!
dinsdag 16 februari 2010
woensdag 3 februari 2010
Ja dat kan hier zo maar
Moest ik gisteren eigenlijk om half 3 voor de medewerkers van de Boliviaanse toerisme organisatie (waar ik momenteel ben) een presentatie geven over CENFOPAR en het toerisme netwerk dat wij steunen, werd me om 3 uur, zonder enige schaamte, gevraagd of ik misschien nog even kon wachten aangezien de directeur in zijn kantoortje lag te slapen, want ik moest begrijpen dat hij gisteren na het werk en mijn welkomstetentje nog even was gaan feesten en drinken. Ehhhhhhhh……
Met een lokaal alcoholisch drankje in een apart glas en een lokaal gerecht voor mijn neus tijdens het welkomstetentje in Bolivia.
Abonneren op:
Posts (Atom)